اگر مي‌خواهيد با کسي که به نجوم علاقه دارد سر صحبت را باز کنيد، کافي است وقتي زير آسمان شب قدم مي‌زنيد از او درباره ستاره‌ها و تلسکوپ بپرسيد. بدون‌شک اصطلاح‌هايي مثل نيوتني و 6 اينچي به گوشتان خواهد خورد. تا انتهاي مقاله مباني تماشاي ستارگان تلسکوپ و آسمان شب با ما همراه باشيد.
تاريخچه کوتاه تلسکوپ
تلسکوپ‌ها کمک قابل‌توجهي به پيشبرد دانش ما درباره کيهان کرده‌اند. يکي از رويدادهاي مهم اين حوزه جايگزين شدن تلسکوپ‌هاي شکستي با مدل‌هاي بازتابي بوده است. در ابتدا مدل‌هاي شکستي که از عدسي براي جمع‌آوري و متمرکز کردن نور استفاده مي‌کنند، غالب بودند. با گذشت زمان و آشکار شدن محدوديت آن‌ها، شدانشمندان شروع به طراحي و توسعه مدل‌هاي ديگر کردند.
اختراع تلسکوپ‌هاي بازتابي که از آينه‌هاي منحني براي جمع‌آوري و متمرکز کردن نور استفاده مي‌کنند، پيشرفت بزرگي بود. اسحاق نيوتن کسي بود که اولين تلسکوپ بازتابي را در اواخر قرن هفدهم توسعه داد. تلسکوپ‌هاي بازتابي چند مزيت نسبت به مدل‌هاي شکستي دارند، از جمله از بين بردن انحراف رنگي و ديافراگم‌هاي بزرگ‌تر که قابليت آن‌ها را براي جمع‌آوري نور افزايش مي‌دهد.
مدل کاسگرين که به افتخار «لوران کاسگرين» نام‌گذاري شده است، پيشرفت قابل‌توجهي در تلسکوپ‌هاي بازتابي بود و امکان ساخت ابزارهاي بزرگ‌تر و قدرتمندتر را فراهم کرد. گذار از مدل‌هاي شکستي به بازتابي راه را براي تماشاي جزئيات بي‌نظير اجرام آسماني با وضوح بالا هموار کرد و منجر به فرصت‌هاي جديدي براي اکتشاف‌هاي علمي شد. توسعه و پيشرفت پيوسته فناوري نويدبخش آينده‌اي هيجان‌انگيز براي تلسکوپ‌ها و اکتشاف‌هاي آتي است.
ديافراگم
قطر آينه اصلي تلسکوپ يا عدسي اصلي که برحسب اينچ اندازه‌گيري مي‌شود، به‌عنوان ديافراگم شناخته مي‌شود. ديافراگم در ابزارهاي 4 اينچي يا بزرگ‌تر با اينچ و در ابزارهاي کوچک‌تر با ميلي‌متر مشخص مي‌شود. بنابراين وقتي مي‌گوييم 6 اينچي، منظور اين است که قطر آينه اصلي تلسکوپ 6 اينچ است.
ديافراگم توانايي تلسکوپ را در جمع‌آوري نور مشخص مي‌کند. هرچه ديافراگم بزرگ‌تر باشد، تلسکوپ نور بيشتري مي‌گيرد و جزئيات ريزتري را نشان مي‌دهد. مثلا، تلسکوپ 8 اينچي قادر است دو برابر يک مدل 6 اينچي نور جمع‌آوري کند. اين بدان معنا است که مي‌توانيد چيزهاي بيشتري به‌ويژه اجرام کم‌نورتر مانند کهکشان‌ها را ببينيد.
انواع تلسکوپ
انتخاب تلسکوپ يک تصميم شخصي است که به خواسته‌ها و نيازها و همچنين عواملي مانند آلودگي نوري بستگي دارد. تلسکوپ‌ها انواع مختلفي دارند که هر کدام براي اهداف و مشاهده‌هاي خاص طراحي شده‌اند، از جمله تلسکوپ‌هاي نوري، راديويي، مادون قرمز، اشعه ايکس و فرابنفش.
تلسکوپ‌هاي نوري، مانند مدل‌هاي شکستي و بازتابي، از نور مرئي براي ثبت تصوير اجرام آسماني استفاده مي‌کنند. آن‌ها ما را قادر مي‌کنند تا به گستره وسيع کيهان خيره شويم و زيبايي و شگفتي کهکشان‌هاي دوردست، سحابي‌ها و ساير پديده‌هاي نجومي را ببينيم.
تلسکوپ‌ها نقش مهمي در نجوم دارند و به دانشمندان و علاقه‌مندان نجوم اجازه مي‌دهند جهان را فراتر از آنچه با چشم غيرمسلح قابل‌مشاهده است مطالعه و درک کنند. تلسکوپ‌ها را مي‌توان به‌طور کلي به صورت زير دسته‌بندي کرد:
1. تلسکوپ‌هاي بازتابي
مدل‌هاي بازتابي يک آينه اصلي دارند که نور را جمع‌آوري مي‌کند و آن را به سمت آينه ثانويه منعکس مي‌کند. آينه ثانويه سپس نور را به چشمي يا دوربين هدايت مي‌کند. اين تلسکوپ‌ها با ديافراگم‌هاي بزرگ‌تر و قابليت جمع‌آوري نور بهبوديافته، کيفيت و وضوح تصوير استثنايي را ارائه مي‌کنند. علاوه‌بر اين، مدل‌هاي بازتابي فشرده‌تر و قابل‌حمل‌تر از مدل‌هاي شکستي مشابه هستند و گزينه ايده‌آلي براي ستاره‌شناسان مبتدي محسوب مي‌شوند.
2. تلسکوپ‌هاي شکستي
مدل‌هاي شکستي از عدسي براي جمع‌آوري و متمرکز کردن نور در چشمي يا دوربين استفاده مي‌کنند. يکي از قابل‌توجه‌ترين جنبه‌هاي اين تلسکوپ‌ها توانايي آن‌ها در آشکار کردن شگفتي‌هاي پنهان جهان است. آن‌ها درک ما را از جهان هستي متحول کرده‌اند و اين امکان را فراهم کرده‌اند که اجرام و پديده‌هايي را که با چشم غيرمسلح نامرئي هستند، کاوش کنيم.
تلسکوپ ,تلسکوپ‌هاي ,مدل‌هاي ,جمع‌آوري ,شکستي ,بازتابي ,مدل‌هاي شکستي ,براي جمع‌آوري ,متمرکز کردن ,آينه اصلي ,تلسکوپ‌هاي بازتابي ,تماشاي ستارگان تلسکوپ